DÖNDÜ KIZA AĞIT

08 Ocak 2011 – 19:56 -

DÖNDÜ KIZA AĞIT

Yıl 1925-1930 yılları arası, çukurovada yokluğun, fakirliğin, sıtmanın kol gezdiği yıllar. Doktor ve hastane en yakın  Ceyhan ve Kozan ilçelerinde bulunmaktadır. Sıtma,menejit ve verem hastalığından hergün onlarca kişi ölmektedir. Bu senelerde vayvaylı köyünde yaşayan Duruye hatunun (Kürtoğlu İsmail’in eşi) 17 yaşında Döndü isminde bir kızı bulunmaktadır.Uzun saçlı ve güzelliği ile herkes tarafından çok beğenilmektedir.Birçok kişi istemektedir. Döndü kız evlenme çağına geldiği için Duruye hatun kayıt görmektedir (Düğün hazırlığı yapmaktadır) O günlerde,Vayvaylı köyüne yakın bir köy  olan Tıbıllar köyünde düğün olmaktadır. Düğüne Döndü kız  yakın arkadaşı olan (Ateşler ailesinden) bir kızla birlikte  düğüne giderler. Düğün dönüşü iki arkadaş  rahatsızlanırlar .  Büyükler,   rahatsızlanma  gerekçesine   iki  kızada  düğünde nazar edildiğini söylerler ve hastalıklarını önemsemezler.  Durumları kötüleşince Döndü kız Kozan ilçesine doktora götürülür ve birkaç gün sonra  Döndü  kız , bir hafta sonrada arkadaşı ölür. Döndü kızın hastalığının   bulaşıcı olması nedeniyle  cenazesi ailesine verilmez ve Kozan ilçesine defnedilir.Bu ağıt  Döndü kızın annesi Duruye hatun tarafından söylenmiştir.

Sendemi geldin dayısı
Kızımda başı kayıtlı
Mazgaç yaylanın iyisi
Oraya gitmiş Döndü kızım

İşte bende oldum aşık
Elime verin damdıra
Babası Ceyhana gitmiş
Kızıma almış kundura

Düğün olur bayram günü
Kızlar top top olmuş gezer
Ben düğüne götürdümde
İkisine değmiş nazar

Fistanda sade sırmalı
Nasıl dayanıp durmalı
İsterseniz açın bakın
Kaş karada göz sürmeli

Ağ kolçağı ağ kolunda
Parlak kundura elinde
Uçmuş gitmiş Döndü kızım
Görmüşler Kozan elinde

Ağ olukta biter nane
Iğralandı(Hüzünlendi) gönlüm gene
Ağ Döndüm hizmet eder
Kapılarda döne döne

Şu mazgaçta var yurdumuz
Konardık sıra dördümüz
Kalk hizmet eyle kızım
Geriden gelir ordumuz

Kadan alırım Kara peçe (Bir şahıs ismi)
Ben yatmadım bugün gece
Ben kızımı verecektim
Kadan alırım Mahmut hoca

Çeşit çeşit aldım yağlık (Etrafı boncukla süslenen başörtüsü)
Döndüm boncuğunu düzsün
Ben kızımı gelin verdim
Katipler çeyizini yazsın

Sendemi geldin ebesi
Yoğun kızımın çabası
Emmileri bulamadı
Aldı kefenini babası

Sabah el yaylaya göçer
Soğuk sular içe içe
Baban sana fistan almış
Has ipekten seçe seçe

Alemim var alemim var
Dividim var kalemim var
Kızlar oraya(ahiret) varınca
Kaytancıya selamım var

Sabahanan(sabahleyin)erken kalkar
Helkeyi(kova) koluna takar
Gülyağımı döktün kızım
Fistan burcu burcu kokar

                                       Kaynak :Tayyibe ÖZCAN


Kategori Ağıtlar ve Şiirler | Yorum yok »

Post a Comment